Lullaby

Twee zeldzame witte tijgers liggen op een rots in de maneschijn. Het pluizige welpje heeft moeite om in slaap te vallen. Zijn moeder, die een stuk groter is maar er minstens net zo zacht uitziet, wiegt hem langzaam op en neer. Ze houdt hem tussen haar voorpoten en druk hem tegen haar hals. Rustig maar, ga maar slapen, zegt ze. Zelf blijft ze wakker om de wacht te houden. Met deze blauwe hemel vol sterren en het heldere meer voor haar, heeft ze gelukkig genoeg om naar te kijken.